Nieuw verslag
Door: Ik
17 Februari 2015 | Cuba, Trinidad
Al ruim een maand in Cuba !
De tijd vliegt voorbij en de dag dat ik door een hele groep vriendinnen werd uitgezwaaid lijkt al weer eeuwig geleden.
De eerste week werd mijn familie visum geweigerd, wat betekent dat ik niet bij Fortun in huis mag slapen. In juli had ik dat visum wel en ik ging er vanuit dat ik dat weer zou krijgen, maar dat viel tegen.
Dit betekende dus een hotelkamer huren tegenover zijn huis ... Eerlijk gezegd was ik toen bang dat ik binnen een week al weer thuis zou zijn.
Na een maand moest ik mijn gewone toeristen visum verlengen en na een hoop kastje-naar-de-muur gedoe, kwamen we bij een ander kantoor terecht en dat meisje gunde ons (na een uur kletsen en uitleggen) wél een familie visum!!! En ze heeft beloofd dat ze dat elke maand zal verlengen, zolang Fortun beloofd goed voor mij te zorgen ! Dus dat komt goed !
Ik moet wel elke 3 maanden het land even uit, maar eerlijk gezegd kijk ik daar al naar uit, omdat ik dan een hoop spullen kan kopen die hier niet te vinden zijn, zoals keuken kruiden, kledinghangers, een fietslamp, kleding voor Fortun. Wat hier wel te koop is is vaak van slechte kwaliteit.
Er is hier niet zoveel te doen, dus ik doe het heel rustig aan. Vaak gaan we vissen, Fortun dan, ik ben dan in de buurt mijn boek aan het lezen. ;-) 20 minuten fietsen, dus dat is een prima ritje.
Ik heb ondertussen ook wat kleding herstel klussen voor mijn naaimachine, maar we hebben nog steeds geen 220 volt in huis, dus dat moet nog even wachten.
Verder is er altijd wel iemand die de hulp van Fortun nodig heeft, hij is de fietsenmaker, loodgieter, muziekinstrument hersteller, kortom de McGyver van het dorp. Omdat er dan ook vaak een hoop mensen komen kijken, zijn we zelden alleen in huis. Daarbij vinden mensen het ook nog steeds erg interessant dat ik er bij ben, kunnen ze toch weer even van dichtbij naar die toerist kijken !
En ik ga op pad met mijn fiets en foto camera. Elke dag is er een schitterende zonsondergang, wat mooi licht geeft voor foto's.
De tijd vliegt voorbij en de dag dat ik door een hele groep vriendinnen werd uitgezwaaid lijkt al weer eeuwig geleden.
De eerste week werd mijn familie visum geweigerd, wat betekent dat ik niet bij Fortun in huis mag slapen. In juli had ik dat visum wel en ik ging er vanuit dat ik dat weer zou krijgen, maar dat viel tegen.
Dit betekende dus een hotelkamer huren tegenover zijn huis ... Eerlijk gezegd was ik toen bang dat ik binnen een week al weer thuis zou zijn.
Na een maand moest ik mijn gewone toeristen visum verlengen en na een hoop kastje-naar-de-muur gedoe, kwamen we bij een ander kantoor terecht en dat meisje gunde ons (na een uur kletsen en uitleggen) wél een familie visum!!! En ze heeft beloofd dat ze dat elke maand zal verlengen, zolang Fortun beloofd goed voor mij te zorgen ! Dus dat komt goed !
Ik moet wel elke 3 maanden het land even uit, maar eerlijk gezegd kijk ik daar al naar uit, omdat ik dan een hoop spullen kan kopen die hier niet te vinden zijn, zoals keuken kruiden, kledinghangers, een fietslamp, kleding voor Fortun. Wat hier wel te koop is is vaak van slechte kwaliteit.
Er is hier niet zoveel te doen, dus ik doe het heel rustig aan. Vaak gaan we vissen, Fortun dan, ik ben dan in de buurt mijn boek aan het lezen. ;-) 20 minuten fietsen, dus dat is een prima ritje.
Ik heb ondertussen ook wat kleding herstel klussen voor mijn naaimachine, maar we hebben nog steeds geen 220 volt in huis, dus dat moet nog even wachten.
Verder is er altijd wel iemand die de hulp van Fortun nodig heeft, hij is de fietsenmaker, loodgieter, muziekinstrument hersteller, kortom de McGyver van het dorp. Omdat er dan ook vaak een hoop mensen komen kijken, zijn we zelden alleen in huis. Daarbij vinden mensen het ook nog steeds erg interessant dat ik er bij ben, kunnen ze toch weer even van dichtbij naar die toerist kijken !
En ik ga op pad met mijn fiets en foto camera. Elke dag is er een schitterende zonsondergang, wat mooi licht geeft voor foto's.
-
17 Februari 2015 - 17:40
Marlies:
Hola Karlijn,
Leuk om je blog te lezen. Ondanks dat ik nooit op Cuba heb gewoond toch wel een aantal dingen heel herkenbaar. Privicy nul! Maar ook heeft het wel wat, in Nederland is alles toch veel killer.
Zag een foto op FB waarop mensen aan het dansen waren, leek wel een beetje op het bungalow park waar ik met Linda ben geweest.
Fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat en dat je langzaam het Cubaanse ritme te pakken krijgt.
Reisje naar Cuba staat nog op het lijst voor dit jaar. Dat zal dan waarschijnlijk wel naar Santiago zijn met de dansschool maar wil dan wel langer blijven. Mocht ik dit jaar gaan dan laat ik je dat weten, kunnen we afspreken.
Saludos y besos, Marlies -
17 Februari 2015 - 19:16
Linda Kooring:
Hi Karlijn,
Erg leuk te lezen, veel herkenning inderdaad, mensen lopen zo makkelijk bij elkaar naar binnen.
Fijn dat je het familievisum nu hebt, beter op alle fronten, scheelt ook weer de (on)nodige CUC's ;)
Heerlijk zo'n handige man! Hoop dat je snel 220 hebt voor de naaimachine, lijkt me fijn voor je wat meer om handen te hebben. Fotograferen top!
Heel veel plezier! Ciao x Linda -
24 April 2015 - 19:01
:
Beetje late reactie... Feestje was bij Campismo, zitten volgens mij door heel Cuba. Wij waren bij playa Ingles.
Marlies, laat me weten als je deze kant op komt. Mijn mailadres is kdurville@nauta.cu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
